ปลายฝนต้นหนาวที่สะเมิง

“แอ่วเจียงใหม่ไปไหนดีเจ้า” ใครๆมักถามเราว่าไปเที่ยวอะไรนักหนาที่เชียงใหม่ แต่สำหรับเราแล้วไม่ว่าจะมากี่ครั้งเชียงใหม่ก็ยังว๊าวมากอยู่ดี มากี่ครั้งก็ไม่พอ และครั้งนี้เราจะไปสะมงสะเมิงไปจิบชงจิบชา ชมภูขงชมภูเขา ดูดอกเก๊กฮงดอกเก๊กฮวยกันและนี่คือทริประยะสั้นเพียง ๑ คืนกับอีก ๐.๕ วันของพวกเราที่สะเมิง ในวันฝนพร่ำกับสะเมิงอำเภอที่แสนสงบและอยู่ไม่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่มากนัก และการเดินทางค่อนข้างสะดวกเพราะมีรถสองแถวประจำทางสีเหลืองจอดรอที่ท่ารถช้างเผือกให้บริการอยู่หรือหากใครไม่สะดวกก็สามารถเช่ารถขับมาเองได้ในวันที่มีฝนเช่นนี้จากการที่เราตั้งใจจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขับไปยังสะเมิงจึงเปลี่ยนมาเป็นนั่งรถเหลืองไปแทน เส้นทางที่รถประจำทางวิ่งผ่านภูเขาหลังฝนตกสวยมากเพราะมีหมอกฝนอ้อยอิงตามภูเขา และการนั่งรถประจำทางบรรยากาศก็น่ารักเราจะได้เจอวิถีชีวิตชาวบ้าน เห็นผู้คนที่มีรอยยิ้มให้กันน่าเสียดายที่เราไม่ได้เก็บรูปบนรถสองแถวมาด้วย หลังจากขึ้นรถเราใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งก็มาถึงยังตัวอำเภอสะเมิงรถจะจอดที่ตลาด และก็ถึงเวลาที่เราจะตะลุยสะเมิงในเวลาอันน้อยนิดที่มีเริ่ม!!

หลองข้าวสะเมิง ที่พักน่ารักๆที่อยู่ในตัวอำเภอสะเมิง กับบรรยากาศที่เงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อนที่สุดจากหน้าตลาดที่รถจอดเราสามารถเดินเรื่อยๆ ไม่เกินสิบนาทีก็จะเจอกับที่หลองข้าวสะเมิงแล้ว บอกเลยว่าใครที่ต้องการหลีกหนีความวุ่นวายที่นี่คือหนึ่งในที่ๆ คู่ควรแก่การมาสัมผัสสักครั้งค่ะและคุณป้าที่ดูแลที่นี่ใจดีมากและน่ารักมากมาย สามารถดูข้อมูลเพิ่มได้ที่เพจด้านล่างนี้เลยค่ะ

หลองข้าวสะเมิง Lhongkhao Samoeng  

ช่วงนี้ดอกกาสะลองบานเต็มต้นเพียงเดินถึงหน้าที่พักก็จะได้กลิ่นดอกกาสะลองหอมๆ ละมุนลอยมา

พอเช็คอินเรียบร้อยและเดินเข้ามาข้างใน วิวทุ่งนา ภูเขาในฤดูปลายฝนต้นหนาว จะมีหมอกบางๆ ล่องลอยตามยอดไม้บนภูเขา ฟินมากแม่

ธรรมชาติสุดๆ กับเจ้าหุ่นไล่กาผู้โดดเดี่ยว

เราจบค่ำคืนนี้ได้อย่างรวดเร็วเพียงสองสามทุ่มเท่านั้นอาจจะเป็นการนอนเร็วที่สุดในรอบปี เสียดายไม่มีภาพที่พักมาฝาก แต่รับประกันความน่ารักค่ะต้องมาลองด้วยตัวเอง

จุดหมายของเราในเช้าวันถัดมาคือ ทุ่งดอกเก๊กฮวยที่ใครๆก็ร่ำลือกันว่างดงามหนักหนา มาสะเมิงในช่วงดอกเก๊กฮวยบานไม่เห็นดอกเก๊กฮวยก็เหมือนมาไม่ถึง เราจึงไปขอยืมรถมอเตอร์ไซค์คุณป้าผู้ดูแลที่พัก แล้วแว้นไปที่ทุ่งดอกเก๊กฮวยอย่างไม่รอช้า

ทุ่งดอกเก๊กฮวยที่เราจะไปกันนั้นอยู่ที่หมู่บ้านอมลองที่อยู่ห่างออกไปจากตัวอำเภอประมาณ 20 กว่ากิโลเมตร เส้นทางที่ไปถนนถือว่าดี ขึ้นเขานิดหน่อยทางไม่ชันและโค้งไม่มาก แต่ก็ต้องขับด้วยความระวังนะคะ เพราะจะมีป้ายเตือนให้ระวังวัวอยู่ข้างทางเรื่อยๆ

ถึงแล้วค่ะทุ่งดอกเก๊กฮวยเขามีกันแค่ปีละครั้งนะเออ คือช่วงกลางเดือนตุลาคม-พฤศจิกายน แต่ช่วงที่เราไปกันคือวันที่ 15ตุลาคมที่ผ่านมา ดอกเก๊กฮวยเริ่มบานแล้วบางส่วน และสวนที่เราแวะเข้าไปครั้งนี้คือ ไร่วังธาร เพราะเป็นสวนแรกที่เราเจอก่อนเข้าถึงหมู่บ้านอมลอง ทางเข้าเป็นทางลูกรังนิดหน่อย และไม่เสียค่าเข้าชม (ความจริงแล้วทุ่งดอกเก๊กฮวยมีอยู่หลายสวนด้วยกันว่ากันว่าสวนไร่นายพลเป็นส่วนที่ใหญ่ที่สุด)

สีของท้องฟ้าสดใสที่ตัดกับทุ่งดอกเก๊กฮวยที่ชูช่อรับแสงเตรียมตัวเบ่งบาน

น้ำเก๊กฮวยหอมๆ ดื่มแล้วชื่นใจอย่าบอกใคร แก้วละ 15 บาทเอง

ตอนเดินชมดอกไม้ระวังเหยียบดอกของน้องๆ ด้วยนะคะ

นี่ขนาดดอกไม้บานแค่บางส่วนยังสวยและหอมขนาดนี้ ถ้าบานทั้งสวนจะฟินขนาดไหน

เรามาถึงกันตอนสายประมาณเกือบสิบโมงแดดก็จะแรงหน่อยๆ ฟ้าสดใสมาก เอาเป็นว่าทนได้แหละ ฮ่าๆๆ แต่มากันตอนเช้าๆ ไม่ก็ตอนเย็นน่าจะเหมาะทั้งเรื่องแสงและเรื่องอากาศนะคะ

ดอกบานไม่รู้โรยที่ทุ่งดอกเก๊กฮวย แต่เวลาของอิฉันร่วงโรยจะต้องไปคืนรถมอเตอร์ไซค์คุณป้าแล้วบ้ายบายดอกเก๊กฮวย แล้วพี่จะมาหาใหม่ (หน้าสวนมีขายฟักทองด้วยอยากจะซื้อกลับบ้านจริง)

ระหว่างทางไปชมดอกเก๊กฮวยเรามีคาเฟ่หล่อๆ เอ้ย!! คาเฟ่ดีๆ แนะนำเจ้าค่ะ Café De Mountainที่อยู่ตรงทางโค้งหมู่บ้านแม่สาบ ต้องขับช้าๆ นะคะเดี๋ยวเลยร้าน แต่น่าเสียดายวันที่เราไปร้านปิดเลยมีภาพตอนหลายเดือนที่ผ่านมาให้ชมบรรยากาศในร้านค่ะ ที่นี่นอกจากกาแฟอร่อย คนชงหล่อ แล้วยังมีบริการที่พัก และสำหรับใครที่ชื่นชอบ Cactus ก็ยังมีบริการให้เลือกซื้อกลับบ้านได้นะคะ ใครสนใจแอบดูรายละเอียดในเพจนี้ได้เลยค่ะ Cafe De Mountain

ร้านกาแฟที่เลือกเป็นสถานีถัดไปเพื่อเติมคาเฟอีนให้ร่างกายคือ ร้านอุ๊ยแก้วกาแฟร้านบรรยากาศร่มรื่นคล้ายเป็นบ้านสวนเล็กๆ เหมาะมานั่งจิบกาแฟเดินชมต้นไม้ยิ่งนัก แต่ด้วยเวลาที่มีจำกัดเราจะทำได้แค่ชะโงกเก็บบรรยากาศแบบรวดเร็ว ถ้าครั้งหน้ามีโอกาสมาใหม่จะดื่มด่ำให้นานกว่านี้อีกนิดแน่นอนค่ะ

ที่จริงแล้วในอำเภอสะเมิงยังมีอีกหลายสถานที่อันสวยงามอีกเยอะนะคะ สะกิดเพื่อน ชวนแฟนควงครอบครัวออกมาสร้างความทรงจำดีๆ ด้วยกันที่สะเมิงค่ะ

Z-Story